Jeffrey Spangenberg

Directeur/partner, Adviseur/strateeg, Onderzoeker, Docent/trainer, Programma manager, Project manager, Concept- of productontwikkelaar, Bewoner, Veranderaar, Ondernemer, kok / cateraar
Wie is Jeffrey?

In Amsterdam-Noord, bij het IJplein, woon ik samen met Manuela. In tegenstelling tot velen van onze generatie, hebben wij bewust gekozen voor een levensstijl van gedeelde verantwoordelijkheid boven bezit. Dit uit zich niet alleen in het huren van ons huis, maar ook in de zorg voor ons 'leenkind' en twee 'leenhonden', waarmee we actief bijdragen aan de planeet zonder de noodzaak van eigendom.

Mijn werk en hobbies

Consultant: Buurtgroen 020


Co-founder: Food Council MRA


Co-founder: Voedselpark Amsterdam


Directeur: Stichting A Matter of Food,


Voorzitter: Voedselcirkel Amsterdam


Hobbies:


- Yoga - koken - groen - honden - filosofie - schaken - lezen - ontwerpen - tuinieren - muziek

Mijn omgeving

Waar ik van hou: Ik waardeer het 'rebels groen' dat, dwars door de dictatuur van het beton heen, de veerkracht van de natuur toont en daarmee fluistert dat zij ons zal overleven.


Wat ik koester, is de 'bemoeizucht' van de buurt die, paradoxaal genoeg, juist bijdraagt aan een warm en vertrouwd thuisgevoel.


Wat ik vooral zou willen verbeteren in mijn buurt, is mijn eigen rol daarin. Ik realiseer me dat ik zelf, net als velen, de neiging heb me terug te trekken achter de voordeur, terwijl ik geloof in de kracht van meer openheid en verbinding in de straat.

Mijn droom

Toen ik naar de stad verhuisde, zocht ik vrijheid en wilde ik weg uit de benauwdheid van het dorp. Ik droomde van een levendige plek vol energie, waar mensen goed samenleven. Die levendigheid heb ik hier zeker gevonden; de stad biedt veel kansen en dynamiek.


Maar ik sta nu ook voor een grote verrassing. De stad, die mijn veilige haven was, is nu de plek waar de helft van de wereldbevolking woont – en dat worden er steeds meer. Tegelijkertijd hebben juist deze drukke steden de grootste impact op het milieu, en leven we er ver van de natuur. Mijn hoop dat steden de leiders worden in het oplossen van wereldwijde problemen, voelt daardoor soms als een ijdele droom. De stad blijft mijn thuis, maar de spanning tussen wat de stad kan zijn en haar daadwerkelijke impact, blijft een constante zorg voor me.